Dag 14... een blije dag voor de een, helaas niet voor mij

Lang naar deze dag uitgekeken, een klein vermogen uitgegeven aan kaartjes voor deze bijzondere dag, bijzonder werd hij zeker, alleen voor mij niet bijzonder leuk, helaas.

Wederom vroeg uit de veren en alweer om kwart over 8 de auto in, deze zonnige ochtend 31 december 2018. Magic Kingdom moest het worden vandaag en omdat hdeze dag samen met 30 december als de 2 drukste dagen van het jaar bestempeld werden, moesten we er wel op tijd bij zijn.

Om een heel lang verhaal niet onnodig langer te laten worden een korte samenvatting.
om 8:15u in de auto voor een ritje van 10 Miles, ca 16 km. Een file, 2 ongelukken, een bijna verkeersruzie en anderhalf uur later stonden we op de parkeerplaats, ja ja.. nog eens een half uur later waren we binnen, daarmee was onze 1e fastpass al verlopen en kwam er bij mij een onaangename hoofdpijn opzetten die uiteindelijk uitmondde in een migraine aanval. Laten we zeggen dat de mensenmassa, de minstens 10 verschillende muziekjes (het moeten er echt wel 10 geweest zijn, want ik werd ee gek van) en de hitte samen mij toch echt te veel zijn geworden en zonder in een attractie te  zijn geweest, mijzelf afvragend waarom dit ooit een goed idee leek te zijn, ben ik Sterre achterlatend in het park, motelwaarts vertrokken. Dit alles met de gedachte dat ik, als ik even wat pillen in zou nemen, even zou slapen en douchen weer zo fit als een hoentje terug zou kunnen keren om nog Iig de avond mee te maken..

Niet dus, ik heb rond 1 uur ‘s nachts Sterre opgehaald, de hoofdpijn was toen even gezakt, maar kwam daarna weer opzetten tot vanmiddag aan toe.

Maar gelukkig heeft Sterre zich vermaakt, heeft zij nog wel attracties kunnen doen en genoten van haar new years eve in Florida. Ik deed dat in bed..

Je kan niet alles hebben zullen we maar denken...

Dag 13 on the beach...

Man man wat hebben we het zwaar hier.. met alweer zo’n mooie dag in het vooruitzicht besloten we op tijd op te staan, wat ons hier helemaal niet meevalt want we slapen hier als rozen. Maar om kwart over 8 zaten we dan toch al in de auto met bestemming Anna-Maria Island. Een ritje van 2 uur en een kwartier, ca 200 km enkele reis. Maar ach we hebben vakantie en alle tijd.. het was flink mistig toen we vertrokken, maar gaande weg brak de zon door waar we reden. Onderweg een ontbijtje genuttigd bij een lokaal Waffle House wat je onmiddellijk het gevoel geeft een Amerikaanse film binnen te stappen. Je moet het meegemaakt hebben zullen we maar zeggen. Rond een uur of elf- half twaalf waren we op de plaats van bestemming. Na even naar een parkeerplaats gezocht te hebben vonden we een mooi, gratis, plekje. 

En zo betraden wij het fantastische strand al hier. Het was heet, de zon genadeloos, bij gebrek aan openbare douches gaan we we de zee niet in.. want we kunnen het zout niet van ons afspoelen en dat is toch wel een dingetje als je nog een flinke rit voor de boeg hebt
Maar het ongelofelijke prachtige strand bestaat hier wel uit zo’n fijn zand, dat dat binnen 10 minuten ook al overal aan je plakt en dat vinden wij best.. tja hoe zal ik het noemen, lastig.

We zijn heerlijk doorbakken, gegrild kun je wel zeggen op dat prachtige strand van Anna-Maria Island. Ik heb zelfs nog een dolfijn vlak voor de kust gespot.. en laten we wel wezen. Dit hele eiland had ook zomaar een scène uit de film de Truman show kunnen zijn. Schattige huisjes, mooie, aardig en bovenal heeeeeeel rijke mensen die daar een thuis hebben of huren.. en in van die schattige, koddige, grappige golfwagentjes (die uitstralen hoe vermogend ze zijn) naar het strand rijden met hun happy family. 
Iedere keer weer als we daar geweest zijn, zoek ik bij thuiskomst de huurprijzen van motels, appartementen of zelfs maar een kamertje op. Maar zelfs in januari is het er prijzig.. 

Om een uur of 4 zijn we weer op huis (motel) aangegaan. Onderweg nog even een hamburgertje gescoord, Yes! En na een heerlijke douche, waarbij het bad toch echt nog vol met zand wat van ons afkwam hebben we ons bedje met boek weer opgezocht.. lekker slapen...

Dag 12 Wekiwa State Parc

Ik moet even graven in mijn herinneringen want de gebeurtenissen volgen elkaar snel op.
Omdat dag 12 wederom een hele mooie dag beloofde te worden, togen we met handdoeken, zwemkleding en e-readers naar Wekiwa spring. Best een aardig ritje nog van ca een uur. 
Ik vind het vooral leuk om door de minder of zelfs niet toeristische gebieden te rijden waardoor je toch meer van het echte Florida te zien krijgt. Er zijn toch nog erg veel mensen die op een RV Parc wonen. RV staat voor recreation vehicle oftewel caravan. Er zijn hele mooie RV’s hier, van kleintjes, tot hele grote, aan de zijkant uitschuifbare, die alleen door een zware pick-up getrokken kunnen worden, tot en met complete touringcars met daar achteraan vaak nog een auto of boot hangend.

Maar in dit geval doel ik op de houten stacaravans, die vaak erg vervallen zijn en waar de armoede die hier ook is, duidelijk blijkt. Okay, de auto,s die er naast staan zijn vaak nieuw, maar lang leve de creditcard.
Maar het toont wel het echte, harde leven hier, dat van de minder gefortuneerden.

Tegen betaling van een luttele $ 3 pp mochten we het state Parc betreden en vonden we een plekje op een bank aan het water. Een heel lommerrijke plek overigens, wat nu heerlijk was, want het kwik steeg al snel weer richting de 28 graden. We hadden vanaf onze bank een mooi uitzicht op het water, waarin de bronnen goed te zien waren. Het was ook een visrijke omgeving en die vissen lieten zich dan ook goed zien sommigen sprongen steeds uit het water omhoog om de kleine visjes boven zich uit het water te vangen. 

We raakten nog kort aan de praat, want iemand ving op dat we Nederlands praatten. En Nederlandsers kom je overal tegen, al moet ik bekennen dat dat deze vakantie maar heel weinig is voorgekomen. Maar 4 of 5 keer. Deze mensen waren bij hun (klein)kinderen in Florida op bezoek, kwamen zelf uit Suriname, maar meneer had als kind 5 jaar in Amsterdam gewoond. Onze zachte G was hem opgevallen, dus hij kwam even vragen waar we vandaan kwamen.

We hebben de dag heerlijk ontspannen met onze e-reader doorgebracht.. het werd in de loop van de middag flink drukker er werd veel gezwommen en gerelaxed. Op enig moment ontstond er wat roering, een hoop mensen stonden naar 1 punt te kijken en ja hoor, een wasbeer was ten tonele verschenen. Dat dit brutale diertjes zijn wisten we al, van een bezoek aan een ander spring park. Maar deze wasbeer maakte het wel erg bont. In de loop van de dag hebben we hem een keer of 6 zien verschijnen, waarvan de laatste 2 keren indrukwekkend te noemen waren. Deze keren pikte hij namelijk een flinke tas mee. De eerste keer kwam hij niet ver, de meiden van wie de tas was, waren in geen velden of wegen te bekennen, maar de buren wisten de tas te pakken te krijgen. Maar de 2e keer zette de wasbeer het op een lopen en rende hij met tas de bossen in. Ook nu gingen omstanders er achteraan en ook nu kwamen ze uiteindelijk met de tas terug,  maar dat duurde toch een hele poos. Dit alles tot grote hilariteit van de omstanders waaronder wijzelf. We hebben echt gelachen.. lager spraken we de eigenaresse van de tas kort. Die had geen idee van wat er allemaal gebeurd was, totdat ze terugkwamen bij alle spullen die ze achter hadden gelaten terwijl zij een potje waren gaan volleyballen.. er zaten peanutbuttercrackers in de tas, dat verklaarde alles...


Korte update, bijna vergeten te melden dat we deze ontspannen dag hebben afgesloten bij mijn meest favoriete restaurant, Manny’s Original Chophouse, in Kissimee deze keer.

En wederom de voorzichzelfsprekende foto’s 

Dag 10 en 11 Seaworld en herhaling van zetten

Gisteren zijn we naar Seaworld geweest, we hebben de dolfijnen show en de orkashow gezien.

Mooie spektakels en het publiek was laaiend enthousiast. Leuk om gezien te hebben hoor, maar bij ons blijft het gevoel waar ik al eerder over schreef knagen.

We keken ook met iets andere ogen naar de attracties, infinity fall was de hele dag gesloten, de Ride bij Antarctica ging ook pas laat open en we moesten veel langer wachten dan aangegeven was. En okay we waren gewaarschuwd, deze attractie is geen succes. De pinguïns natuurlijk wel, prachtige diertjes die echt super schattig zijn, maar de kou jaagt je al snel naar buiten. We hebben geen achtbanen gedaan, misselijk van een helikopter attractie hebben we dat maar laten zitten. We lopen niet meer warm voor Seaworld merkten we. En na een uur of 7, besloten we richting motel te gaan, maar niet nadat we een gezonde hap te hebben genuttigd bij Sweet Tomatoes, heerlijk even wat salades bijtanken daar.

We waren toch wel vermoeid van de dag en kropen er heel erg vroeg in, ik denk dat we om half 10 al sliepen tot vanochtend half 8. We snappen niet dat we hier zo lang slapen.. toch vermoeiend zeker deze dagen.

Het plan was om vandaag naar Wekiwa springs te gaan, maar omdat er regen werd voorspeld in de middag hebben we dat plan een dag opgeschoven en zijn we nog 1 keer gaan winkelen. We zijn begonnen met een rijk ontbijt waar we de hele dag op hebben kunnen teren.. en ook dit keer kregen we het niet op.. we hebben lang en succesvol gewinkeld, paar mooie spijkerbroeken van Levi’s, Tommy H en zelfs 1 van Calvin Klein gescoord,  de dag hebben we moe maar voldaan nog een keer bij Panda express afgesloten. De regen, althans de druppels die we gezien hebben kwamen pas vanavond... hopen dat t morgen ook zo droog blijft.

We zijn nu wel uitgeshopt ook, zo jammer dat je maar voor €430 pp mag invoeren in Nederland. 

En weer wat foto’s van vandaag en gisteren waarbij jullie mogen raden wat die meneer in Seaworld  aan zijn rugzak heeft hangen... we denken dat het een Japanner was.

Dag 9 in een notendop

2e kerstdag kennen ze hier niet! In tegendeel 2e kerstdag is de 2e drukste shoppingdag van het jaar hebben we ons laten vertellen door een winkelbediende in de Premium Outlet aan de I drive. En dat bleek ook wel.

We zijn de dag langzaam aan begonnen.. eerst uitgeslapen, en slapen doen we hier toch al goed en lang, niet te geloven gewoon.. daarna zijn we eerst naar de factory outlet gereden, maar daar hadden we het al snel gezien; wegwezen! De andere kant op van de W Irlo Bronson Memorial Hwy want daar hadden we een winkel gezien die we nog nooit bezocht hadden Beall’s, onderweg zouden we een ontbijtje scoren, die inmiddels ook als lunch kon doorgaan. Steak and Shake moest het worden, maar om het gebouw heen was het zo smerig, dat geen haar op mijn hoofd er aandacht om daar iets te gaan eten, op naar de volgende eetgelegenheid. En dat werd Wendy’s waar we ook nog nooit geweest waren. Het zou verboden moeten worden, voor $5 pp ex tax kregen we daar een dubbele hamburger, Fries, kipnuggets en een beker frisdrank (of zoveel als je er op kon). Het laat zich niet raden waarom de Amerikanen in zo grote getalen dik zijn en wij hier aankomen.

Het was ook nog een prima menu! Niks te klagen.. met onze buik vol op naar Beall’s, maar aan net zelfde parkeerterrein ontdekten we een Tommy Hilfiger. Er zijn hier dus reguliere Tommy H shops, Outlets, Factory shops en deze winkel, laten we het een restantenwinkel noemen. Een aantal artikelen zagen we in de andere winkels voor dezelfde prijzen, maar hier hadden ze nog meer. Oa tassen van Gigi Hadid (voor de kenners) voor slechts $39,95, die hebben we overigens niet gekocht. Maar ik wist wel een prachtig vest op de kop te tikken, oorspronkelijke winkelwaarde $79,95 ex tax
Hier te koop voor $29,95 ex tax. Maar toen ik het af ging rekenen bleek de prijs zelfs nog onder de $25 incl tax te zitten. De verkoper wist dat t niet goed was, maar met een winkel vol hysterische Zuid-Amerikanen die alles uit de rekken en van de planken afsleurden had hij duidelijk geen zin om zich hier druk over te maken, Merry Christmas and have a good one en zo stonden we een vest rijker weer buiten.

Beall’s bleek een treurige winkel te zijn, een outlet van merkloze producten, niks voor ons..voor wie wel? Geen idee.
En zo togen we naar de Premium Outlet aan de I drive, waar een parkeerplaats bemachtigen, kanslozer was dan de postcodeloterij te winnen. Man man wat een drama! Al vind ik het op een gegeven moment wel leuk om mee te gaan claxonneren, gewoon voor de lol, iedereen is daar zo gestresst.. wij zijn uiteindelijk maar overgestoken naar een ander terrein waar we binnen no time een plekje hadden gevonden.. maar het leek wel oorlog! Een ware veldslag had er plaatsgevonden, vond nog plaats en zou ook de rest van de dag nog plaatsvinden.

Wij gaan tegenwoordig heel gericht te werk. Tommy H hadden we snel gezien, te druk, te grote zooi en niets nieuws. Voor Ralph L. gold het zelfde, bij Banana Republic heb ik nog een blousje gescoord voor 1 vijfde van de oorspronkelijke prijs en bij The North Face heb ik een dijk van een lange donzen jas weten te scoren. Als alles nog maar in mijn koffer past... wel hebben Sterre en ik ons nog even uitgeleefd bij Saks’ Fifth Avenue, door Karl Lagerfeld, Ivanka Trump. DKNY en Kate Spade te passen, maar t was t of net niet of nog steeds te duur..

Om 18:30u rolden we weer de auto in, om onze dag culinair af te sluiten met een zo goed als gratis maaltijd.. traditie getrouw eten we ieder bezoek aan Florida een keer. Ik Cici’s een pizzaketen waar ze verse pizza’s, salade, frisdrank, tegenwoordig ook soep EN cinnamonrolls aanbieden dit alles in all inclusive concept en zeer betaalbaar. Maar, ik had dit jaar op Groupon mijn slag weten te slaan door voor $12 een diner voor 2 te kopen met een korting van Groupon daar nog eens bovenop moest ik uiteindelijk $2 afrekenen toen en vandaag dus niets meer. Schandalig eigenlijk.. en serieus het eten is er niet slecht, al lijkt het meer op een soort kantine. Ook hier weer onze buiken rond gegeten en onze ogen uitgekeken.. en zo togen we weer naar ons motel. Met nog iedere een? Liter beker frisdrank.

Morgen staat er weer iets op de agenda! Seaworld en met 28!!!! Graden in het vooruitzicht wordt het vast een stralende doch vermoeiende dag! Wordt vervolgd..

Geen foto’s vandaag!

Dag 8 Merry Christmas!

De kerstdagen hebben nog niet eerder zo weinig kerstig gevoeld.
Je wordt hier weliswaar overspoeld met kerstmuziek en iedere bediende roept je vrolijk Merry Christmas toe, maar met 24 graden op de thermometer en een zonnetje hoog aan de hemel, komt het werkelijke kerstgevoel niet echt op gang.

Eerste kerstdag hebben we zoals gehoopt op het strand doorgebracht en ondanks een fris aanlandig windje is het me toch gelukt te verbranden... YES!

Een wetenswaardigheidje voor de gene die ook van plan zijn om de kerst hier eens door te brengen; bijna alles is dicht!! De supermarkten zijn gesloten, maar ook heel veel restaurants en fastfoodketens zijn dicht. We hadden het eerder al vernomen, maar stonden toch wel te kijken van al die lege parkeerplaatsen. 

Op weg naar Cocoa Beach troffen we op t nippertje nog een Dunkin’ Donuts aan die eigenlijk al zo goed als leeg verkocht was. Maar gelukkig konden we nog 2 bagels en een heerlijke macchiato op de kop tikken om als kerstbrunch te dienen.. buiten werd ik nog vrolijk door een man toe geroepen, type; jaar of 60 en zeer onverzorgd; lees te vies om aan te pakken. “Merry Christmas Ma’am” riep hij me toe, toen ik “Merry Christmas to you too sir!”  terug riep, kwam hij op me af en gaf me een van een plant gemaakt bloemetje. Ik weet nooit zo goed wat ik moet doen met deze mensen, ze negeren? Ik kan t niet, het zijn mensen die al dan niet door hun verleden of mss wel door een verkeerde keuze aan deze kant van de maatschappij zijn terecht gekomen. Het minste wat ik kan doen is ze als een mens behandelen toch? Maar had ik hem geld, een kop koffie of wat te eten moeten geven? Ik weet het niet, en achteraf is het moment altijd alweer voorbij.

Wat een fijne dag op het strand hebben we gehad! Leuk was dat er heel veel mensen hun kerstmuts hadden opgezet en de mensen voor ons zelfs de kerstboom hadden mee genomen naar het strand. We hebben een paar relaxte uren gehad en lekker gelezen.

Eind van de middag zijn we terug gereden om te douchen en ons om te kleden voor het kerstdiner, dat hadden we niet hoeven doen, want de gemiddelde tourist en Amerikaan waren in hun gewone kloffie naar het restaurant gekomen.. 

We hadden gereserveerd bij Kobe, een Japans Steak restaurant, waar de kok voor je neus het eten op de bakplaat gereed maakt. Een happening op zich, heb je in Nederland 4 van die bakplaten met een kok, waren het er hier een stuk of 12 in één deel van het restaurant! En zijn in Nederland de Japanse koks een soort messenmeesters, hier zijn ze een combinatie van kok/clown/komiek. Wat een spektakel maken ze ervan en wat een ongelofelijke herrie in dat restaurant. En ik lieg niet als ik vertel dat we binnen anderhalf uur weer in de auto zaten. En dat was inclusief voorgerecht, vervolgens een bouillon, aansluitend een salade, een ronde met vers gebakken nasi, een ronde met gebakken verse groente, een ronde met vers gebakken noedels, een ronde met je hoofdgerecht, en nog een ronde met een cupcake voor de jarige (ik dus) en 84 x happy birthday van onze kok..
Tafelen en zeker natafelen dat kunnen ze echt niet hier, het enige restaurant waar we langer dan anderhalf uur hebben gezeten is de Melting Pot. Daar kun je echt op je gemak eten.

En wederom spreken de foto’s voor zich.

Dag 7 it’s my birthday!

Allereerst, bedankt voor alle birthdaywishes!
Ten tweede, als je ooit verkouden bent in de vs, koop een versie van Advil tegen verkoudheid!

Ik kocht Advil Sinus Congestion & Pain, nam 2 pillen (ze zijn per 10 in een geel doosje verpakt) en vanochtend was er niks meer aan de hand! Yoehee! Want we gingen vandaag naar Discovery Cove en dan wil je niet ziekjes zijn..

DC dus vandaag, om 7 uur ging de wekker, om kwart voor 8 zaten we in de auto en waren we onderweg. Het was nog wat frisjes, 12 graden, maar het zonnetje deed zjjn best en met 24 graden in het vooruitzicht beloofde het een mooie dag te worden.

Nu moet ik even iets toelichten: we gingen niet eerder naar DC met een reden, maar omdat we niet kunnen oordelen voordat we ergens geweest zijn en ook omdat we zoveel fantastische verhalen hadden gelezen, besloten we dit jaar DC aan te doen. De reden dat we niet eerder gingen is dat we moeite hebben met wilde dieren die in gevangenschap worden gehouden en dan ook nog gebruikt worden ter vermaak. En vermaak dat is het daar bij DC, gelukkig niet (helemaal) ten koste van de dieren. De dolfijn waar wij mee zwommen, was in gevangenschap geboren, was al 9 jaar oud en men vertelde ons dat deze dieren niet hoeven te presteren als ze dat niet willen. Er werd ook uitgelegd dat ze alleen maar dmv beloning trainen, er wordt niet gestraft en als een dolfijn iets weigert dan wachten ze een aantal seconden en proberen het opnieuw, na 3 weigeringen wordt het met rust gelaten.

Ja, we hebben met de dolfijn gezwommen, haar vis gevoerd en geaaid, nee we hebben de foto’s niet gekocht en nee we zijn nog steeds niet van onze ideeen af gestapt.

Het is een heel mooi park, het zjjn mooie baden, de lazy river tussen de tropische vogels door was indrukwekkend, het water lekker warm. Het ontbijt en de lunch waren meer dan goed! Toch hebben we ook wel wat kritiek, de verspilling van eten, drinken maar ook plastic is hier enorm. Om te huilen als je ziet dat mensen 3 stukken gebak nemen en er geen 1 op eten, dat volle bekers met drinken worden achtergelaten, borden vol geschept achterblijven.. ook hadden we meer voorlichting tav de plastic soep en de gevolgen hier van voor de dolfijnen gezien. We hebben het er wel over gehad, maar       “De Amerikaan” is er nog niet mee bezig, helaas. Ik zag net op t journaal, dat de brandstofprijs hier naar beneden gaat! Stel je voor ik betaalde gisteren $25 voor een volle tank.

De dag vloog ondanks al onze bedenkingen toch om, neem daarin mee dat het toch flink afkoelt aan t einde van de middag, wat er voor zorgde dat veel mensen tegen 4en blauw van de kou zagen.. en om 5 uur zaten wij dan ook al weer in de auto, moe maar toch voldaan. Omdat we al uitgebreid gegeten hadden, besloten we om voor een afhaal menu van Taco Bell te gaan; ik heb het jn Nederland nog nooit gegeten, maar dit was ronduit slecht. Bah, jammer geprobeerd, nooit meer!

Morgen maar weer een dagje Cocoa Beach, boekje mee.. relax time!

Merry Christmas Everyone!!