Dag 8 Merry Christmas!

De kerstdagen hebben nog niet eerder zo weinig kerstig gevoeld.
Je wordt hier weliswaar overspoeld met kerstmuziek en iedere bediende roept je vrolijk Merry Christmas toe, maar met 24 graden op de thermometer en een zonnetje hoog aan de hemel, komt het werkelijke kerstgevoel niet echt op gang.

Eerste kerstdag hebben we zoals gehoopt op het strand doorgebracht en ondanks een fris aanlandig windje is het me toch gelukt te verbranden... YES!

Een wetenswaardigheidje voor de gene die ook van plan zijn om de kerst hier eens door te brengen; bijna alles is dicht!! De supermarkten zijn gesloten, maar ook heel veel restaurants en fastfoodketens zijn dicht. We hadden het eerder al vernomen, maar stonden toch wel te kijken van al die lege parkeerplaatsen. 

Op weg naar Cocoa Beach troffen we op t nippertje nog een Dunkin’ Donuts aan die eigenlijk al zo goed als leeg verkocht was. Maar gelukkig konden we nog 2 bagels en een heerlijke macchiato op de kop tikken om als kerstbrunch te dienen.. buiten werd ik nog vrolijk door een man toe geroepen, type; jaar of 60 en zeer onverzorgd; lees te vies om aan te pakken. “Merry Christmas Ma’am” riep hij me toe, toen ik “Merry Christmas to you too sir!”  terug riep, kwam hij op me af en gaf me een van een plant gemaakt bloemetje. Ik weet nooit zo goed wat ik moet doen met deze mensen, ze negeren? Ik kan t niet, het zijn mensen die al dan niet door hun verleden of mss wel door een verkeerde keuze aan deze kant van de maatschappij zijn terecht gekomen. Het minste wat ik kan doen is ze als een mens behandelen toch? Maar had ik hem geld, een kop koffie of wat te eten moeten geven? Ik weet het niet, en achteraf is het moment altijd alweer voorbij.

Wat een fijne dag op het strand hebben we gehad! Leuk was dat er heel veel mensen hun kerstmuts hadden opgezet en de mensen voor ons zelfs de kerstboom hadden mee genomen naar het strand. We hebben een paar relaxte uren gehad en lekker gelezen.

Eind van de middag zijn we terug gereden om te douchen en ons om te kleden voor het kerstdiner, dat hadden we niet hoeven doen, want de gemiddelde tourist en Amerikaan waren in hun gewone kloffie naar het restaurant gekomen.. 

We hadden gereserveerd bij Kobe, een Japans Steak restaurant, waar de kok voor je neus het eten op de bakplaat gereed maakt. Een happening op zich, heb je in Nederland 4 van die bakplaten met een kok, waren het er hier een stuk of 12 in één deel van het restaurant! En zijn in Nederland de Japanse koks een soort messenmeesters, hier zijn ze een combinatie van kok/clown/komiek. Wat een spektakel maken ze ervan en wat een ongelofelijke herrie in dat restaurant. En ik lieg niet als ik vertel dat we binnen anderhalf uur weer in de auto zaten. En dat was inclusief voorgerecht, vervolgens een bouillon, aansluitend een salade, een ronde met vers gebakken nasi, een ronde met gebakken verse groente, een ronde met vers gebakken noedels, een ronde met je hoofdgerecht, en nog een ronde met een cupcake voor de jarige (ik dus) en 84 x happy birthday van onze kok..
Tafelen en zeker natafelen dat kunnen ze echt niet hier, het enige restaurant waar we langer dan anderhalf uur hebben gezeten is de Melting Pot. Daar kun je echt op je gemak eten.

En wederom spreken de foto’s voor zich.